شعری از آیت الله خامنه ای تقدیم به حضرت امام مهدی:
17 فروردین 1398 توسط یا فاطمه زهرا سلام الله علیه
دل را ز بی خودی سر از خود رمیدن است
جان را هوای از قفس تن پریدن است
از بیم مرگ نیست که سرداده ام فغان
بانگ جرس زشوق به منزل رسیدن است
دستم نمی رسد که دل از سینه برکنم
باری علاج شکر گریبان دریدن است
شامم سیه تر است زگیسوی سرکشت
خورشید من برای آن که وقت دمیدن است
سوی تو این خلاصه گلزار زندگی
مرغ نگه در آرزوی پرکشیدن است
بگرفت آب و رنگ ز فیض حضور تو
هر گل در این چمن که سزاوار دیدن است
با اهل درد شرح غم خود نمی کنم
تقدیر قصه دل من ناشنیدن است
آن را که لب به دام هوس گشت آشنا
روزی (ایمن) سزا لب حسرت گزیدن است
منبع: از نرم افزار منتظران منجی