در مسیر باران

از مولایمان علی بن موسی علیه السلام گفته شد دلیل بر حدوث عالم چیست؟؟؟؟؟

حضرت فرمود: یعنی تو نبودی و بعد به عرصه هستی قدم نهادی و میدانی که خودت ، خود را پدید نیاوردی و آنکسی هم که مثل تو است تو را نیافریده است.منبع: کتاب منحاج االنّجات تالیف حکیم بزرگوار و محدّث کبیر ملاّ محسن فیض کاشانی

ترجمه: رضا رجب زاده

در قرآن کریم آمده است:

اَفی اللهِ فاطِرِالسَّمواتِ وَ الارضَ

آیا درباره خداوند که پدیدآورنده آسمانها و زمین است شکّی است؟؟ (سوره ابراهیم آیه 10)

از مولایمان امیرالمومنین علی علیه السلام سوال شد که پروردگارت را به چه شناختی؟؟ حضرت فرمود:

به اینکه چه بسیار که قصد کاری نمودم ولی آنجا آن میسر نشد و چه بسیار که همت بر انجام کاری گماردم بین من و آنچه که وجهه همت من بودحایل گشت وچون تصمیم گرفتم قضا و قدر خلاف تصمیم من شدپس دانستم که تدبیر کننده امورکسی غیر از من است.

منبع: از کتاب منحاج النجات (راه نجات) ملا محسن فیض کاشانی ، در اعتقادات ، عبادات، اخلاقیّات

ترجمه: رضا رجب زاده

بسم الله الرَّحمن الرَّحیم

خداوندی که خالق این جهان است اگر طبق آرزوی آن فضانورد روسی، باچشم سر دیده شود، دیگر به درد خدایی نمیخورد و باید به دنبال خدایی دیگر شود ، خدایی که شبیه و مانندی ندارد و اوست یکتای بی همتا.

قرآن کریم میفرماید: چشم ها او را درک نمیکند ولی او چشم ها را درک میکندکه تو لطیف و آگاه است.

قضا و قدر الهی مطابق خواست مردم نیست که پدیده ها را با مشورت مردم صورت گیرد، حتی سرما و گرما و باد و باران هم بدون مشورت مردم و فقط با خواست خدا انجام میگیرد تا کسی ادعای ربوبیت و علم غیب نکند وگرنه مردم ساده لوح آنها را اختیار دار جهان میداند و از خدا دور میشوند و سخنان پوچ فضانورد روسی را باور کردندکه با چند متر هوا پریدن خدا را انکار کرد.

فضانورد روسی اینگونه وجود خدا را انکار میکند: من آسمان را زیر و رو کردم ، از خدا و فرشته نشانی پیدا نکردم.

ولی نمیدانم چرا عقل فضانورد روسی کار نمیکند که زمان و مکان خدا را احاطه نمیکند بلکه آفریدگاری است که زمان و مکان را آفریده است.

منبع: نوشته شده از کتاب دوران رهایی، در پناه حضرت قائم عجل الله تعالی فرجه الشریف.

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا به نقل از عصر ایذه:غربت یکی از غم انگیز ترین واژگان و کلمات در قاموس دایره المعارف هستی است! غربت زاییده ی تنهایی و بیگانگی است. آری ؛ هر آنچه و هر آنکه در اسارت تنهایی در غلتد و به  بیگانگی در افتد، به کام غربت گرفتار می شود!غربت همواره جانگداز و اندوهبار است اما گاهی بعضی از غریبانه ها و غربت ها سوزنده تر و کشنده تر هستند! آن چنان که غربت علم در بین معلمان! غربت قلم در میان نویسندگان! غربت دین در بین دینداران! غربت شعر در میان شاعران! غربت قانون در بین قانون گذاران! و …

و بالاخره غربت قرآن در بین مسلمانان!! که صد البته ناگوارا! نامقبول، نامعقول و جانسوز است.

شگفتا! عجبا! غربت!! آن هم برای قرآن کریم! و آن هم در بین امت آن!؟ مگر چنین ضایعه و مصیبتی امکان تصور هم دارد! تا چه رسد به این که بر واقعه بودن آن سخن برانیم و مطلب بنگاریم!؟ نکند کلک خام ما سر به بیراهه ی طغیان ساییده است!؟

آری، با کمال تألم و تأثر این غربت و مهجوریت وضعیتی است غیر قابل انکار! و واقعیتی است غیر قـابل انتظار! آن گونـه کـه حضرت حق جل ّ و جلاله در سوره ی مبارکه ی «فرقان» آیه ی 30 می­فرماید:  وَقَالَ الرَّسُولُ یَا رَبِّ إِنَّ قَوْمِی اتَّخَذُوا هَذَا الْقُرْآنَ مَهْجُورًا ؛ و پیامبر عرضه می دارد (گوید): پروردگارا ! قوم من این قرآن را مهجور کردند.

اینک ابـعاد و زوایـای غـربت و هجـرت قـرآن کریم در بین مسلمانان و حتی مـا شیعیـان را بـر می شماریم؛ (به عبارت دیگر ذیلاً عوامل و علل غربت این معجزه ی آسمانی را ملاحظه می کنیم)

نگرش مادی به قرآن؛ قلیل نبوده و نیستند مسلمانانی که به قرآن کریم بسان کالایی مادی نگاه کرده و می کنند هم آنگونه که به سایر کالاها و اجناس منزل می پردازند! گویی (نعوذ بالله) قرآن کریم هم متاعی است در کنار سایر اثاث و اقلام خانه! که گاهی تر و خشک می شود، گرد و غبار گیری می گردد و بر جای خویش نشانده می شود!! و گاهی هم حتی به باد نسیان و فراموشی سپرده می گردد! مگر موعدی که بدان حاجت افتد!
نگاه ابزاری به قرآن؛ عادت به سوگندهای قرآنی در زندگی عادی و روزمره، در واقع تنزل آن به قسم، بر آویختن آیات قرآنی بر گردن افراد و بر بلندای منازل (بنا بر عادت احساسی بدون معرفت قرآنی) گرچه ممکن است به نوعی از محبوبیت قرآنی سرچشمه گرفته باشد اما در غربت قرآن مؤثر است!
انحصار کارکرد قرآنی به اموات؛ کمتر کسی است در بین مسلمانان که آوای مقدس آیات آسمانی قرآن را بشنود (بویژه در معابر عمومی) اما مراسم ترحیم و عزاداری را در ذهن تداعی نکند! گویی به خوبی و نیکی متعین شده است که تلاوت و قرائت قرآن در بین عموم دلالتی است وضعی و البته واضح و مبرهن بر سوگواری و عزاداری ما مسلمانان ! گرچه آیتی از آیات قرآن را نیافتم (بنابر تحقیق شخصی ام ) که بر ثواب خواندن قرآن برای مردگان اشارت نماید! اما بر این باورم که در سنت نبوی بر تلاوت و قرائت قرآن در جهت ترحیم روح مردگان و ثواب برای ایشان تأکید شده است و علمای عظام هم بر این نکته عنایتی مبسوط دارند (که مجال ذکرشان نیست) اما انحصار کتاب حیات طیبه انسانی (قرآن کریم) در مراسم سوگواری و عزاداری و عدم توجه به فلسفه ی نزول این اعجاز الهی در هجران و غربت قرآن مدخلیت دارد. قرآنی که به فرموده ی حضرت امام خمینی (ره) ؛ « به عنوان بزرگترین نسخه نجات دهنده بشر از جمیع قیود» است آن جا که در مقدمه ی وصیت نامه ی الهی خویش آورده است: ما مفتخریم و ملت سر تا پا متعهد به اسلام و قرآن مفتخر است که پیرو مذهبی است که می خواهد حقایق قرآنی که سراسر آن از وحدت بین مسلمین بلکه بشریت دم می زند، از مقبره ها و گورستان ها نجات داده و به عنوان بزرگترین نسخه نجات دهنده بشر از جمیع قیودی که بر پا و دست و قلب و عقل او پیچیده است و او را به سوی فنا و نیستی و بردگی طاغوت می کشاند نجات دهد.
عدم تدبر و تعقل در قرآن در بین توده ی مردم؛ قرآن کریم منادی تعقل، تفکر و تدبر است! تکرار آموزنده ی؛ « افلا تعقلون» ، «افلا یعقلون» ، « افلا یتدبرون» ، «افلا تتفکرون» و … تأکید به صراحت قرآن عزیز بر موضوعات مذکور آن هم نه فقط در قرآن بلکه در پهنه ی زندگی انسانی دلالتی بزرگ بر اهمیت و عظمت اندیشه ورزی در این کتاب مقدس است بنابراین به میزانی که ما از چشمه سار تفکری ناب و تدبری زلال محروم شویم ، فی الواقع به مهجوریت قرآن کریم کمک کرده ایم.
قشری گری و فقدان عمل قرآنی؛ ظاهر سازی و قشری گری مبتنی بر تعطیل عمل از بزرگترین آسیب های زندگی فردی و اجتماعی است گرچه در برابر آن روشنفکر زدگی متکبرانه و مغرورانه نیز آفتی گزنده و کشنده است. اگر در اولی با جاهلان متنسک مواجه هستیم در دومی با عالمان متهتک برخورد خواهیم کرد شکی نیست که حاملان، حافظان و قاریان قرآن همواره مأجورند و از ذخیره ها و سرمایه های جامعه ی اسلامی می باشند اما اگر در این میان و میانه خدای ناکرده عمل قرآنی در تعاقب، تداوم و توام با قرائت، حفظ و حمل این کتاب مقدس مورد غفلت واقع شود، با این کار غربت و هجران قرآن را مساعدت خواهیم کرد! پیامبر اعظم اسلامی حضرت محمد مصطفی (ص) می فرمایند : « من قرأ القرآن و لم یعمل به، حشره الله یوم القیامه اعمی» ؛ هر کس قرآن بخواند ولی آن را به کار نبندد خداوند او را روز قیامت نابینا محشور سازد.
فقدان زندگی قرآنی؛ قرآن کتاب حیات است، کتاب زندگی سازی و زندگی نوازی است ، کتاب هدایت و نجات است اما فقدان ترسیم مختصات زندگی قرآنی (ترسیم نقشه حیات مبتنی بر قرآن و آموزه های آن) که در آن به صورت منسجم و مدون کلیه ی امور فردی ، اجتماعی، مادی، معنوی، سیاسی، اقتصادی، اعتقادی و … مطرح شده باشد، بشدّت و حدّت تمام احساس می گردد که نبودن نقشه ی یکپارچه ی حیات قرآنی – گرچه در برخی از ابعاد این طرح و نقشه ظهور و بروز دارد- در غربت قرآن نقش بسزایی دارد.
 

هومان مرادی اشکفتی

نایب رئیس شورای اسلامی شهر ایذه

بیانات علامه حسن زاده آملی در مورد رهبر معظم انقلاب حضرت آیت الله خامنه ای:
اين رهبر عظيم الشأنتان را دوست بداريد، عالمي ، رهبري، مؤمني ، موحدي ، سيُاسي ، دينداري ، رهبري ، انساني رباني ، پاك ، منزه ، كسي كه دنيا شكارش نكرده ، قدر اين نعمت عظمي را كه خدا به شما عطا فرمود ‌‌‌[ بدانيد] قدر رهبر ، رهبري ، وليي ، وفيي ، ولايي [بدانيد ] مبادا اين نعمت ولايت را از شما بگيرند خدايا به حق پيغمبر و ال پيغمبر سايه اين رهبر عظيم اسلامي حضرت آيت الله معظم خامنه اي عزيز را مستدام بدار الهي آمين الهي آمين الهي آمين بعدد كلماتت آمين.

سخنراني علامه حسن زاده آملي در كنگره بزرگداشت علمي حضرت علامه حسن زاده آملي آذر ماه سال1376